- Ech trzeba tam rewizję zrobić - stwierdziła cicho lwica wpatrując się w okno na 19 piętrze - Albo załatwić mi buty anty-grawitacyjne! - zaśmiała się cicho.
- No nic wracamy - dziewczyna założyła jej obroże i skinęła pozostałym ludziom. Weszły do budynku.

Prze okno widać lwicę wskazującą łapą na miejsce, w którym ukryła się wydra. Członkowie ZGG nakierowują pistolety w tamtą stronę. Zaczynają strzelać.

Jedynym wyjściem z twojej obecnej sytuacji będzie ucieczka do starego bloku. Jednak...
Lwica widząc co się dzieje zeskakuje ze swojej półki. Po chwili pojawia się już na dole bestialski uśmiech zagościł na jej twarzy:
- Nie rozumiem dla czego nie podporządkujesz się ZGG? - powiedziała spokojnie do wydry zaganiając ją w 'kozi róg'

- Hej! Co tu się dzieje?! - krzyknęła białowłosa, idąc w stronę zwierząt. Musiała się temu jakoś sprzeciwić i uznała to za najlepszy sposób. - Już nawet w spokoju pouczyć się nie można! Katujecie dzieci tą całą szkołą, a potem się dziwicie, że nie zdają! W takich warunkach nie da się uczyć! - krzyczała dalej. - Ej ty! - w tym momencie wskazała palcem na wydrę. - Ktoś z Zoo cię szukał! Zaniosę cię do niego i bedzie spokój - oznajmiła, biorąc zwierzę na ręce i wychodząc spokojnie z budynku. Na początku wydra się bala, biorąc jej słowa na powaznie, ale gdy dziewczyna poklepała ją po plecach uspokoiła się.

Dziewczyna ponownie wróciła przed drzwi swojego mieszkania.
- I po sprawie... - szepnęła do siebie, łapiąc klamkę. Jednak nagle coś w niej drgnęło. Czuła się jakoś dziwnie... Jakby coś było nie tak...

Białowłosa uśmiechnęła się do siebie. Więc jednak wszystko było w porządku... Bała się, że ktoś ją zatrzyma za nim wejdzie do drzwi... Zastanawiała się, czy nie wykryli podstępu... Jednak najwyraźniej dali jej spokój...
    nacisnęła klamkę i popchnęła drzwi. Na kanapie siedziała jej matka i cały czas patrzyła w wejście.
- Sakebi! już myślałam, że coś ci się stało... Co to były za krzyki? - spytała ze łzami w oczach, przytulając córkę, gdy ta zamknęła drzwi.
- Mamo... Wszystko w porządku... Musiałam komuś pomóc. Nie powinnaś się o mnie martwić... Nie mam już pięciu lat - odpowiedziała dziewczyna, klepiąc matkę po ramieniu. Następnie odprowadziła ją do kuchni, gdzie ta usiadła na krzesło, a sama podeszła do szafki.
- Napijesz się herbaty? - spytała białowłosa, wyciągając żółte pudełko. Żółtooka kobieta przytaknęła, więc dziewczyna zrobiła dwa owe napoje i podała jeden matce, po czym usiadła koło niej.

Sakebi wbiegła do domu z radością, w przedpokoju od razu ściągnęła buty. Dziewczyna była koło matki chwilę później, wzajemnie pocałowały się w policzek na powitanie.
- Co na obiad? - spytała białowłosa, siadając na krześle. Matka zawsze czekała na nią z obiadem, dopóki nie wróci, i sama nie jadła. No, chyba że akurat nie mogła być w domu, wtedy dziewczyna podgrzewała sobie to co zostawiła matka lub gotowała coś sama.
    Kobieta postawiła dwa talerze z posiłkiem i sama usiadła do stołu. Nigdy nie odpowiadała na pytanie 'co na obiad', a Sakebi zawsze je zadawała. To było typowe... jak zwykle przy obiedzie rozmawiały i wymieniły się wrażeniami z owego dnia. Potem znów razem usiadły i dalej rozmawiały... Posprzątały nieco... Nawet zaplanowały już co będą robić w ten weekend... A potem znów obie położyły się spać, w nadziei, iż jutro stanie się coś, dzięki czemu nie będą musiały wcześnie wstać...